Internet...
صفحه 1 از 1
Internet...
تاریخ اینترنت
پیدایش اینترنت
پیدایش اینترنت به دهه ۱۹۶۰ میلادی باز میگردد؛ زمانی که دولت ایالات متحده آمریکا براساس طرحی موسوم به آرپا (ARPA) مخفف آژانس تحقیق پروژههای پیشرفته که در آن زمان برای کارکردهای دفاعی بوجود آمده بود، این طرح را اجرا نمود. طرح این بود که کامپیوترهای موجود در شهر های مختلف (در آن زمان چیزی بi نام کامپیوتر شخصی وجود نداشت بلکه سازمانهای بزرگ و دانشگاهها و مراکز دولتی معمولاً دارای سیستمهای کامپیوتر بزرگ مین فریم بودند) که هر کدام اطلاعات خاص خود را در آن ذخیره داشتند بتوانند در صورت نیاز با یکدیگر اتصال بر قرار نموده و اطلاعات را به یکدیگر منتقل کرده و یا در صورت ایجاد بستر مناسب اطلاعات را در حالت اشتراک قرار دهند.
در همان دوران سیستمهایی بوجود آمده بودند که امکان ارتباط بین کامپیوترهای یک سازمان را از طریق شبکه مختص همان سازمان فراهم مینمودند طوریکه کامپیوترهای موجود در بخشها یا طبقات مختلف با یکدیگر تبادل اطلاعات نموده و امکان ارسال نامه بین بخشهای مختلف سازمان را فراهم میکردند که اکنون به این سیستم ارسال نامه پست الکترونیک میگویند. اما برای اتصال و ارتباط دادن این شبکههای کوچک و پراکنده که هر کدام به روش و استانداردهای خودشان کار میکردند استانداردهای جدید و مشخصی که همان پروتکلها هستند توسط کارشناسان وضع شد.
سرانجام درسال 1961 میلادی تعداد ۴ کامپیوتر در ۲ ایالت مختلف با موفقیت ارتباط برقرار کردند و با اضافه شدن واژه نت به طرح اولیه، نام آرپانت (ArpaNet) برای آن منظور شد. در دهه 1970 میلادی با تعریف پروتکلهای جدیدتر از جمله TCP که تا به امروز رواج دارد و نیز مشارکت کامپیوترهای میزبان (Host) بیشتر به آرپانت و حتی گسترده شدن آن به برخی نواحی فراتر از مرزهای ایالات متحده، آرپانت شهرت بیشتری یافت و ایده اینترنت همراه با جزییات بیشتر راجع به شبکههای کامپیوتری مطرح گشت تا اینکه طی سالهای پایانی دهه ۱۹۷۰ شبکههای مختلف تصمیم گرفتند به صورت شبکهای با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند و آرپانت را بعنوان هسته اصلی انتخاب کردند. بعدها در سال 1993 میلادی نام اینترنت روی این شبکه بزرگ گذاشته شد. وب یا همان WWW که مخفف World Wide Web (به فارسی: تار جهانگستر) میباشد توسط آزمایشگاه اروپایی فیزیک ذرات Cern بخاطر نیاز آنها به دسترسی مرتبتر و آسانتر به اطلاعات موجود روی اینترنت ابداع گشت. در این روش اطلاعات به صورت مستنداتی صفحهای بر روی شبکه اینترنت قرار میگیرند و بوسیله یک مرورگر وب قابل مشاهده هستند و هم اکنون کارکردهای بسیاری دارند.
تاریخچهٔ اینترنت در ایران
•سال ۱۳۷۱: تعداد كمی از دانشگاههای ایران، از جمله دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه گیلان، توسط مركز تحقیقات فیزیك نظری و از طریق پروتكل UUCP به اینترنت وصل میشوند تا با دنیای خارج ایمیل رد و بدل كنند.
•سال ۱۳۷۲ : در سال 1372 هجری شمسی ایران نیز به شبکه اینترنت پیوست. نخستین رایانهای که در ایران به اینترنت متصل شد مرکز تحقیقات فیزیک نظری در ایران بود. در حال حاضر نیز این مرکز یکی از مرکزهای خدمات اینترنت در ایران است .مركز تحقیقات فیزیك نظری و ریاضیات، بعنوان تنها نهاد ثبت اسامی قلمرو [ir.] در ایران به رسمیت شناخته میشود. این قلمرو مشخّصه تعیین شده برای هویّت ایران در فضای اینترنت است.
•سال ۱۳۷۳ : مؤسسه ندا رایانه تأسیس میشود. پس از راهاندازی اوّلین بولتن بورد (BBS)، در عرض یك سال نیز اوّلین وب سایت ایرانی داخل ایران را راهاندازی میكند. همچنین، این مؤسسه روزنامه همشهری را به زبان فارسی در اینترنت منتشر میكند، كه این اوّلین روزنامه رسمی ایرانی در وب محسوب میشود. در همین سال بدنبال اتصال به اینترنت از طریق ماهواره كانادائی كد ویژن (Cadvision)، مؤسسه ندا رایانه فعالیت بازرگانی خود را بعنوان اوّلین شركت خدمات سرویس اینترنتی (ISP) آغاز میكند.
•سال ۱۳۷۴ : مجلس ایران تأسیس شركت امور ارتباطات دیتا تحت نظر شركت مخابرات ایران را تصویب میكند و مسؤلیت توسعه خدمات دیتا در سطح كشور را بطور انحصاری در اختیار آن شركت قرار میدهد.
•سال ۱۳۷۷ : پروژه یونیكد در ایران با قرارداد شورای عالی انفورماتیک و همكاری بنیاد دانش و هنر واقع در انگلستان و با نظارت و مدیریت فنّی دانشگاه صنعتی شریف تحت عنوان «فارسی وب» آغاز میشود. هدف پروژه اینست كه با گنجاندن كامل و جامع الفبای فارسی در استاندارد یونیكد، نشر فارسی در كامپیوتر، مخصوصاً اینترنت و وب، استاندارد شود و اصولاً مشكل قلم (فونت)های غیر استاندارد موجود در نرم افزارهای ایرانی حل شود.
پیدایش اینترنت
پیدایش اینترنت به دهه ۱۹۶۰ میلادی باز میگردد؛ زمانی که دولت ایالات متحده آمریکا براساس طرحی موسوم به آرپا (ARPA) مخفف آژانس تحقیق پروژههای پیشرفته که در آن زمان برای کارکردهای دفاعی بوجود آمده بود، این طرح را اجرا نمود. طرح این بود که کامپیوترهای موجود در شهر های مختلف (در آن زمان چیزی بi نام کامپیوتر شخصی وجود نداشت بلکه سازمانهای بزرگ و دانشگاهها و مراکز دولتی معمولاً دارای سیستمهای کامپیوتر بزرگ مین فریم بودند) که هر کدام اطلاعات خاص خود را در آن ذخیره داشتند بتوانند در صورت نیاز با یکدیگر اتصال بر قرار نموده و اطلاعات را به یکدیگر منتقل کرده و یا در صورت ایجاد بستر مناسب اطلاعات را در حالت اشتراک قرار دهند.
در همان دوران سیستمهایی بوجود آمده بودند که امکان ارتباط بین کامپیوترهای یک سازمان را از طریق شبکه مختص همان سازمان فراهم مینمودند طوریکه کامپیوترهای موجود در بخشها یا طبقات مختلف با یکدیگر تبادل اطلاعات نموده و امکان ارسال نامه بین بخشهای مختلف سازمان را فراهم میکردند که اکنون به این سیستم ارسال نامه پست الکترونیک میگویند. اما برای اتصال و ارتباط دادن این شبکههای کوچک و پراکنده که هر کدام به روش و استانداردهای خودشان کار میکردند استانداردهای جدید و مشخصی که همان پروتکلها هستند توسط کارشناسان وضع شد.
سرانجام درسال 1961 میلادی تعداد ۴ کامپیوتر در ۲ ایالت مختلف با موفقیت ارتباط برقرار کردند و با اضافه شدن واژه نت به طرح اولیه، نام آرپانت (ArpaNet) برای آن منظور شد. در دهه 1970 میلادی با تعریف پروتکلهای جدیدتر از جمله TCP که تا به امروز رواج دارد و نیز مشارکت کامپیوترهای میزبان (Host) بیشتر به آرپانت و حتی گسترده شدن آن به برخی نواحی فراتر از مرزهای ایالات متحده، آرپانت شهرت بیشتری یافت و ایده اینترنت همراه با جزییات بیشتر راجع به شبکههای کامپیوتری مطرح گشت تا اینکه طی سالهای پایانی دهه ۱۹۷۰ شبکههای مختلف تصمیم گرفتند به صورت شبکهای با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند و آرپانت را بعنوان هسته اصلی انتخاب کردند. بعدها در سال 1993 میلادی نام اینترنت روی این شبکه بزرگ گذاشته شد. وب یا همان WWW که مخفف World Wide Web (به فارسی: تار جهانگستر) میباشد توسط آزمایشگاه اروپایی فیزیک ذرات Cern بخاطر نیاز آنها به دسترسی مرتبتر و آسانتر به اطلاعات موجود روی اینترنت ابداع گشت. در این روش اطلاعات به صورت مستنداتی صفحهای بر روی شبکه اینترنت قرار میگیرند و بوسیله یک مرورگر وب قابل مشاهده هستند و هم اکنون کارکردهای بسیاری دارند.
تاریخچهٔ اینترنت در ایران
•سال ۱۳۷۱: تعداد كمی از دانشگاههای ایران، از جمله دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه گیلان، توسط مركز تحقیقات فیزیك نظری و از طریق پروتكل UUCP به اینترنت وصل میشوند تا با دنیای خارج ایمیل رد و بدل كنند.
•سال ۱۳۷۲ : در سال 1372 هجری شمسی ایران نیز به شبکه اینترنت پیوست. نخستین رایانهای که در ایران به اینترنت متصل شد مرکز تحقیقات فیزیک نظری در ایران بود. در حال حاضر نیز این مرکز یکی از مرکزهای خدمات اینترنت در ایران است .مركز تحقیقات فیزیك نظری و ریاضیات، بعنوان تنها نهاد ثبت اسامی قلمرو [ir.] در ایران به رسمیت شناخته میشود. این قلمرو مشخّصه تعیین شده برای هویّت ایران در فضای اینترنت است.
•سال ۱۳۷۳ : مؤسسه ندا رایانه تأسیس میشود. پس از راهاندازی اوّلین بولتن بورد (BBS)، در عرض یك سال نیز اوّلین وب سایت ایرانی داخل ایران را راهاندازی میكند. همچنین، این مؤسسه روزنامه همشهری را به زبان فارسی در اینترنت منتشر میكند، كه این اوّلین روزنامه رسمی ایرانی در وب محسوب میشود. در همین سال بدنبال اتصال به اینترنت از طریق ماهواره كانادائی كد ویژن (Cadvision)، مؤسسه ندا رایانه فعالیت بازرگانی خود را بعنوان اوّلین شركت خدمات سرویس اینترنتی (ISP) آغاز میكند.
•سال ۱۳۷۴ : مجلس ایران تأسیس شركت امور ارتباطات دیتا تحت نظر شركت مخابرات ایران را تصویب میكند و مسؤلیت توسعه خدمات دیتا در سطح كشور را بطور انحصاری در اختیار آن شركت قرار میدهد.
•سال ۱۳۷۷ : پروژه یونیكد در ایران با قرارداد شورای عالی انفورماتیک و همكاری بنیاد دانش و هنر واقع در انگلستان و با نظارت و مدیریت فنّی دانشگاه صنعتی شریف تحت عنوان «فارسی وب» آغاز میشود. هدف پروژه اینست كه با گنجاندن كامل و جامع الفبای فارسی در استاندارد یونیكد، نشر فارسی در كامپیوتر، مخصوصاً اینترنت و وب، استاندارد شود و اصولاً مشكل قلم (فونت)های غیر استاندارد موجود در نرم افزارهای ایرانی حل شود.
javad namjoo- تعداد پستها : 154
تاريخ التسجيل : 2008-02-17
Internet....
اینترنت
طرحی محاسباتی از بخش کوچکی از شکل شبکه اینترنت. نقطه ها در تصویر نشانگر آدرسهای آیپی است و خطوط میان آنها نشانگر خط ارتباط بين دو آیپی.
اینترنت (The Internet) را باید بزرگترین سامانهای دانست که تاکنون به دست انسان طرّاحی، مهندسی و اجرا گردیده است. این شبکهٔ عظیم جهانی، در اواخر سال ۱۹۶۰ م و با انگیزهٔ همکاری، دسترسی چندسویه به منابع و مهارتهای محاسباتی، و امکانپذیر شدن کار در زمینههای بینرشتهای (interdisciplinary) علوم و مهندسی شروع شد. تنها از اواسط دههٔ ۱۹۹۰ است که اینترنت به صورت یک شبکهٔ همگانی (public) و جهانشمول (world wide) درآمده است. وابسته شدن تمامی فعّالیتهای بشر به اینترنت در مقیاسی بسیار عظیم و در زمانی چنین کوتاه، حکایت از آغاز یک دوران تاريخیِ نوین در عرصههای گوناگون علوم، فنّآوری، و به خصوص در نحوه تفکّر انسان دارد.
شواهد زیادی در دست است که از آنچه اینترنت برای بشر خواهد ساخت و خواهد کرد، تنها مقدار بسیار اندکی به واقعیت درآمدهاست.
ساختار اینترنت
اینترنت را میتوان شبکه ای عظیم متشکّل از میلیونها رایانه مختلف دانست که از شبکههای مختلف با کاربران گوناگون، و دارای اهداف محاسباتیِ متعدّد به وجود آمده است، ولی در نهایت به صورت یک شبکهٔ جهانشمولِ واحد و در مقیاس جهانی به هم متّصل شدهاست.
تاکنون، طرّاحی و ایجاد اینترنت بر اساس سیستم گوناگونی انجام گرفتهاست. از جمله مهمترین آنها باید سیستم دوردیفه (two-tier architecture)، سیستم سهردیفه (three-tier architecture)، و نیز چندردیفه (multi-tier architecture) را برشمرد.
در اینترنت به طور کلّی میتوان همهٔ رایانهها را به دو دسته تقسیم کرد. سرویسگیرنده / سرویسدهنده (Client / Server). سرویسدهندگان، خدماتی را (مانند وب و FTP) برای سایر سامانهها فراهم میکنند و سرویسگیرندگان، سامانههایی هستند که برای دستیابی به این خدمات، به سرویسدهندگان وصل میشوند. یک رایانهٔ سرویسدهنده میتواند چند سرویس را فراهم کند. برای مثال روی یک سرویسدهنده، یک نرمافزار وب سرور و میل سرور نصب کنیم.
یکی از استفادههای اینترنت شرکت در گروههای مختلف اینترنتی است مثل مجموعهٔ گروههای اینترنتی یاهو (Yahoo!). کسانی که میخواهند عضو این نوع گروهها شوند باید یک ID در یاهو داشته باشند که این کار بسیار سادهای است .گروههای یاهو به بخشهای بسیار متنوّعی تقسیم میشود که در صفحهٔ اوّل یاهو گروپ (Yahoo! Group) دستهبندیهای آن وجود دارد.
نشانی آیپی
اینترنت یک شبکهٔ رایانهای بینالمللی متشکل از شبکههای رایانهای کوچکتر است که با روش سوییچینگ بستهها و با رعایت پروتکل TCP/IP و پروتکل اینترنت و چند پروتکل ارتباطی دیگر، پیوند دارند و به مبادلهٔ داده میپردازند. به هر رایانه در اینترنت یک (و در مواقعی چند) نشانی منحصر به فرد به نام «نشانی پروتکل اینترنت» اختصاص داده میشود که به اختصار آن را آیپی میگوییم. آیپی از چهار بخش عددی تشکیل شده که با نقطه از هم جدا میشوند (مانند ۱۹۹٫۲۱۱٫۴۵٫۵). هر بخش میتواند از ۰ تا ۲۵۵ باشد (۸ بیت یا ۱ بایت). پس ۲ بتوان ۶۴ آدرس مختلف داریم. هر رایانه در اینترنت آیپی یگانهای دارد (در این مورد استثناهایی وجود دارد). سرویسدهندگان اینترنت عموماً آیپیهای ثابتی دارند که تغییر نمیکند. رایانههایی که با خطّ تلفن به اینترنت وصل میشوند آیپی پویا دارند، یعنی در هر تماس، آیپی آنها را ISP اختصاص میدهد و احتمالاً هر بار که به اینترنت وصل میشوند آیپی متفاوتی میگیرند. برای دیدن آیپی رایانه خود میتوانید از برنامه winipcfg.exe (در ویندوز ۹۵ و ۹۸ و ME) یا ipconfig.exe (در ویندوز ۲۰۰۰ و XP) استفاده کنید. اگر از لینوکس یا یونیکس (یا سیستمهای مبتنی بر آنها) استفاده میکنید، از دستور ifconfig استفاده کنید.
این مقاله، بر اساس جدیدترین تصویبات «فرهنگستان زبان و ادب فارسی» جمهوری اسلامی ایران ویرایش و تصحیح گردیدهاست.
IPها دارای ۴ کلاس هستند:
•کلاس A: عدد اوّل از ۰ تا ۱۲۶. مثال:۱۲۶٫۲.۳٫۱
•کلاس B: عدد اوّل از ۱۲۷ تا۱۹۱. مثال: ۱۵۴٫۵.۱٫۵
•کلاس C: عدد اوّل از ۱۹۱ تا ۲۲۳. مثال:۲۰۳٫۵۲٫۴۵٫218
•کلاس D: عدد اوّل از ۲۲۳ تا انتها. مثال:۲۵۴٫۲۳٫۵۴٫۹
این مقاله، بر اساس جدیدترین تصویبات «فرهنگستان زبان و ادب فارسی» ایران ویرایش و تصحیح گردیدهاست.
نام دامنه
این مقاله، بر اساس جدیدترین تصویبات «فرهنگستان زبان و ادب فارسی» ایران ویرایش و تصحیح گردیدهاست.
DNS
DNS مخفف ِD = domain دامنه N = name نام S = Service سرویس ترجمه کلمه به کلمه آن در فارسی (سرویس دامنه نامها) معنی می شود ، اما این ترجمه به نظر کمی نامفهوم می آيد که درست آن می تواند به اين شکل تشریح شود ( سرویسی که با گرفتن کد چهار رقمی IP نام آنها را به شما تحویل می دهد).
(سیستم نام حوزه) وظیفه ترجمه نام سرویسدهندگان را به آدرس IP دارد. فرض کنید آدرس سایت www.wikipedia.com را در جستجوگر تایپ میکنید. کاوشگر این نام را به سرویسدهنده DNS در ISP شما میفرستد. سرویسدهنده DNS با برقراری ارتباط با سرویسدهنده نام ریشه (root name server)، سرویسدهنده نام com را پیدا کرده و آدرس IP ی wikipedia.com را از سرویسدهنده com بدست میآورد. در مرحله بعد با DNS در wikipedia.com تماس میگیرد تا نشانی IP سرویسدهنده وب www.wikipedia.com را بدست بیاورد.. بعضی از دامنه ها عبارتاند از : com سازمانهای تجاری/ edu انتیتوهای آموزشی/ gov سازمانهای دولتی/ mil سازمانهای نظامی/ net ارائه دهندگان خدمات شبکه/ org سازمانها و همچنین حوزه های بین المللی مانند: ir ایران/ us ایالات متحده/ fr فرانسه و...
پورت
هر کامپیوتر سرویسدهنده سرویس خود را از طریق یک درگاه فراهم میکند. برای هر سرویس یک پورت. برای مثال اگر یک سرویسدهنده سرویس وب و FTP را فراهم میکند، سرویسدهنده وب روی پورت ۸۰ قابل استفادهاست و FTP روی پورت ۲۱ قابل دسترسی است. بنابر این سرویسگیرنده از طریق آدرس IP و پورت به یک سرویسدهنده متصل میشود.
اگر یک سرویسدهنده اتصال به یک پورت را (از بیرون) قبول کند و اگر دیوار آتش از پورتها محافظت نکند، شما میتوانید به پورت متصل شوید و از سرویس آن استفاده کنید. این شمارهها اجباری نیستند. شما میتوانید یک نرمافزار وب سرور را نصب و آن را روی پورت ۹۱۸ یا روی هر پورت آزاد دیگر قرار دهید. در این صورت اگر نام حوزه xxx.yyy.com باشد برای متصل شدن به سرویسدهنده باید از آدرس زیر استفاده کنیم: xxx.yyy.com:۹۱۸ اگر شماره هیچ درگاهی را مشخص نکنید کاوشگر تصور میکند که سرویسدهنده روی پورت ۸۰ است.آدرس پورتها محدود است.
پروتکل
زمانی که سرویسگیرنده از طریق یک پورت خاص به سرویسدهنده وصل شد، میتوانیم از طریق یک پروتکل به سرویسدهنده دسترسی داشته باشیم. پروتکل یک راه از پیش تعریف شده برای گفتگو با سرویسدهندهاست. همچنین پروتکلها متن ساده و قابل درک توسط انسان هستند. فراموش نکنید پروتکل قبل از آدرسهای اینترنتی میآیند. برای مثالhttp://www.web.com که http:// پروتکل وب است یا ftp://ftp.site.com که ftp:// پروتکل FTP یا انتقال فایل است. شاید سادهترین پروتکل، پروتکل Daytime باشد. اگر با پورت ۱۳ روی یک سیستم که از daytime پشتیبانی میکند متصل شوید سرویسدهنده، زمان جاری را بر میگرداند و ارتباط را قطع میکند.
طرحی محاسباتی از بخش کوچکی از شکل شبکه اینترنت. نقطه ها در تصویر نشانگر آدرسهای آیپی است و خطوط میان آنها نشانگر خط ارتباط بين دو آیپی.
اینترنت (The Internet) را باید بزرگترین سامانهای دانست که تاکنون به دست انسان طرّاحی، مهندسی و اجرا گردیده است. این شبکهٔ عظیم جهانی، در اواخر سال ۱۹۶۰ م و با انگیزهٔ همکاری، دسترسی چندسویه به منابع و مهارتهای محاسباتی، و امکانپذیر شدن کار در زمینههای بینرشتهای (interdisciplinary) علوم و مهندسی شروع شد. تنها از اواسط دههٔ ۱۹۹۰ است که اینترنت به صورت یک شبکهٔ همگانی (public) و جهانشمول (world wide) درآمده است. وابسته شدن تمامی فعّالیتهای بشر به اینترنت در مقیاسی بسیار عظیم و در زمانی چنین کوتاه، حکایت از آغاز یک دوران تاريخیِ نوین در عرصههای گوناگون علوم، فنّآوری، و به خصوص در نحوه تفکّر انسان دارد.
شواهد زیادی در دست است که از آنچه اینترنت برای بشر خواهد ساخت و خواهد کرد، تنها مقدار بسیار اندکی به واقعیت درآمدهاست.
ساختار اینترنت
اینترنت را میتوان شبکه ای عظیم متشکّل از میلیونها رایانه مختلف دانست که از شبکههای مختلف با کاربران گوناگون، و دارای اهداف محاسباتیِ متعدّد به وجود آمده است، ولی در نهایت به صورت یک شبکهٔ جهانشمولِ واحد و در مقیاس جهانی به هم متّصل شدهاست.
تاکنون، طرّاحی و ایجاد اینترنت بر اساس سیستم گوناگونی انجام گرفتهاست. از جمله مهمترین آنها باید سیستم دوردیفه (two-tier architecture)، سیستم سهردیفه (three-tier architecture)، و نیز چندردیفه (multi-tier architecture) را برشمرد.
در اینترنت به طور کلّی میتوان همهٔ رایانهها را به دو دسته تقسیم کرد. سرویسگیرنده / سرویسدهنده (Client / Server). سرویسدهندگان، خدماتی را (مانند وب و FTP) برای سایر سامانهها فراهم میکنند و سرویسگیرندگان، سامانههایی هستند که برای دستیابی به این خدمات، به سرویسدهندگان وصل میشوند. یک رایانهٔ سرویسدهنده میتواند چند سرویس را فراهم کند. برای مثال روی یک سرویسدهنده، یک نرمافزار وب سرور و میل سرور نصب کنیم.
یکی از استفادههای اینترنت شرکت در گروههای مختلف اینترنتی است مثل مجموعهٔ گروههای اینترنتی یاهو (Yahoo!). کسانی که میخواهند عضو این نوع گروهها شوند باید یک ID در یاهو داشته باشند که این کار بسیار سادهای است .گروههای یاهو به بخشهای بسیار متنوّعی تقسیم میشود که در صفحهٔ اوّل یاهو گروپ (Yahoo! Group) دستهبندیهای آن وجود دارد.
نشانی آیپی
اینترنت یک شبکهٔ رایانهای بینالمللی متشکل از شبکههای رایانهای کوچکتر است که با روش سوییچینگ بستهها و با رعایت پروتکل TCP/IP و پروتکل اینترنت و چند پروتکل ارتباطی دیگر، پیوند دارند و به مبادلهٔ داده میپردازند. به هر رایانه در اینترنت یک (و در مواقعی چند) نشانی منحصر به فرد به نام «نشانی پروتکل اینترنت» اختصاص داده میشود که به اختصار آن را آیپی میگوییم. آیپی از چهار بخش عددی تشکیل شده که با نقطه از هم جدا میشوند (مانند ۱۹۹٫۲۱۱٫۴۵٫۵). هر بخش میتواند از ۰ تا ۲۵۵ باشد (۸ بیت یا ۱ بایت). پس ۲ بتوان ۶۴ آدرس مختلف داریم. هر رایانه در اینترنت آیپی یگانهای دارد (در این مورد استثناهایی وجود دارد). سرویسدهندگان اینترنت عموماً آیپیهای ثابتی دارند که تغییر نمیکند. رایانههایی که با خطّ تلفن به اینترنت وصل میشوند آیپی پویا دارند، یعنی در هر تماس، آیپی آنها را ISP اختصاص میدهد و احتمالاً هر بار که به اینترنت وصل میشوند آیپی متفاوتی میگیرند. برای دیدن آیپی رایانه خود میتوانید از برنامه winipcfg.exe (در ویندوز ۹۵ و ۹۸ و ME) یا ipconfig.exe (در ویندوز ۲۰۰۰ و XP) استفاده کنید. اگر از لینوکس یا یونیکس (یا سیستمهای مبتنی بر آنها) استفاده میکنید، از دستور ifconfig استفاده کنید.
این مقاله، بر اساس جدیدترین تصویبات «فرهنگستان زبان و ادب فارسی» جمهوری اسلامی ایران ویرایش و تصحیح گردیدهاست.
IPها دارای ۴ کلاس هستند:
•کلاس A: عدد اوّل از ۰ تا ۱۲۶. مثال:۱۲۶٫۲.۳٫۱
•کلاس B: عدد اوّل از ۱۲۷ تا۱۹۱. مثال: ۱۵۴٫۵.۱٫۵
•کلاس C: عدد اوّل از ۱۹۱ تا ۲۲۳. مثال:۲۰۳٫۵۲٫۴۵٫218
•کلاس D: عدد اوّل از ۲۲۳ تا انتها. مثال:۲۵۴٫۲۳٫۵۴٫۹
این مقاله، بر اساس جدیدترین تصویبات «فرهنگستان زبان و ادب فارسی» ایران ویرایش و تصحیح گردیدهاست.
نام دامنه
این مقاله، بر اساس جدیدترین تصویبات «فرهنگستان زبان و ادب فارسی» ایران ویرایش و تصحیح گردیدهاست.
DNS
DNS مخفف ِD = domain دامنه N = name نام S = Service سرویس ترجمه کلمه به کلمه آن در فارسی (سرویس دامنه نامها) معنی می شود ، اما این ترجمه به نظر کمی نامفهوم می آيد که درست آن می تواند به اين شکل تشریح شود ( سرویسی که با گرفتن کد چهار رقمی IP نام آنها را به شما تحویل می دهد).
(سیستم نام حوزه) وظیفه ترجمه نام سرویسدهندگان را به آدرس IP دارد. فرض کنید آدرس سایت www.wikipedia.com را در جستجوگر تایپ میکنید. کاوشگر این نام را به سرویسدهنده DNS در ISP شما میفرستد. سرویسدهنده DNS با برقراری ارتباط با سرویسدهنده نام ریشه (root name server)، سرویسدهنده نام com را پیدا کرده و آدرس IP ی wikipedia.com را از سرویسدهنده com بدست میآورد. در مرحله بعد با DNS در wikipedia.com تماس میگیرد تا نشانی IP سرویسدهنده وب www.wikipedia.com را بدست بیاورد.. بعضی از دامنه ها عبارتاند از : com سازمانهای تجاری/ edu انتیتوهای آموزشی/ gov سازمانهای دولتی/ mil سازمانهای نظامی/ net ارائه دهندگان خدمات شبکه/ org سازمانها و همچنین حوزه های بین المللی مانند: ir ایران/ us ایالات متحده/ fr فرانسه و...
پورت
هر کامپیوتر سرویسدهنده سرویس خود را از طریق یک درگاه فراهم میکند. برای هر سرویس یک پورت. برای مثال اگر یک سرویسدهنده سرویس وب و FTP را فراهم میکند، سرویسدهنده وب روی پورت ۸۰ قابل استفادهاست و FTP روی پورت ۲۱ قابل دسترسی است. بنابر این سرویسگیرنده از طریق آدرس IP و پورت به یک سرویسدهنده متصل میشود.
اگر یک سرویسدهنده اتصال به یک پورت را (از بیرون) قبول کند و اگر دیوار آتش از پورتها محافظت نکند، شما میتوانید به پورت متصل شوید و از سرویس آن استفاده کنید. این شمارهها اجباری نیستند. شما میتوانید یک نرمافزار وب سرور را نصب و آن را روی پورت ۹۱۸ یا روی هر پورت آزاد دیگر قرار دهید. در این صورت اگر نام حوزه xxx.yyy.com باشد برای متصل شدن به سرویسدهنده باید از آدرس زیر استفاده کنیم: xxx.yyy.com:۹۱۸ اگر شماره هیچ درگاهی را مشخص نکنید کاوشگر تصور میکند که سرویسدهنده روی پورت ۸۰ است.آدرس پورتها محدود است.
پروتکل
زمانی که سرویسگیرنده از طریق یک پورت خاص به سرویسدهنده وصل شد، میتوانیم از طریق یک پروتکل به سرویسدهنده دسترسی داشته باشیم. پروتکل یک راه از پیش تعریف شده برای گفتگو با سرویسدهندهاست. همچنین پروتکلها متن ساده و قابل درک توسط انسان هستند. فراموش نکنید پروتکل قبل از آدرسهای اینترنتی میآیند. برای مثالhttp://www.web.com که http:// پروتکل وب است یا ftp://ftp.site.com که ftp:// پروتکل FTP یا انتقال فایل است. شاید سادهترین پروتکل، پروتکل Daytime باشد. اگر با پورت ۱۳ روی یک سیستم که از daytime پشتیبانی میکند متصل شوید سرویسدهنده، زمان جاری را بر میگرداند و ارتباط را قطع میکند.
javad namjoo- تعداد پستها : 154
تاريخ التسجيل : 2008-02-17
Internet.....
اینترنت امروزی
اینترنت هم اکنون دارای قراردادهای گوناگونی در مورد پروتکلهای ارتباطی و شامل اطلاعات فنی آنها است که بهوسیله آنها نوع تبادل اطلاعات در سطح شبکه اینترنت توضیح داده میشود. این پروتکلها توسط گروههای کاری مهندسی اینترنت که برای اعمال نظر توسط عموم مردم نیز گشوده بوده و هست، تهیه شدهاند. این گروهها مدارکی تهیه کردند که چون در حین تشکیل از همگان میخواست که نظرات خود را در مورد آنها بدهند، به مدارک درخواست برای اعلامنظر یا (RFCs) معروف شدند. بعضی از این مدارک تا جایی پیشرفت کردند که توسط گروه تخصصی معماری اینترنت به عنوان استاندارد اینترنت تعیین گردیدند.
پروتکلهای اینترنت
بعضی از معروفترین و پر استفادهترین پروتکلهای موجود در اینترنت عبارتاند از:
•IP
•Internet Protocol Suite
•TCP
•UDP
•DNS
•PPP
•SLIP
•ICMP
•POP3
•IMAP
•SMTP
•HTTP
•HTTPS
•SSH
•Telnet
•FTP
•LDAP
•SSL و TLS
بعضی از سرویسهای پراستفاده و محبوب در اینترنت که بر اساس این پروتکلها کار میکنند عبارتاند از: پست الکترونیک، USENet، اشتراک گذاری فایل، World Wide Web، Gopher ،session access ،WAIS ،finger، IRC (چت اینترنتی)، MUDها. از همه این سرویسها پست الکترونیکی و وب از همه بیشتر استفاده میشوند و حتی سرویسهای زیادی نیز بر اساس آنها ساخته شدهاند مانند mailing list و وب لاگ. بطور معمول، اغلب مردم اینترنت را با سرویسهای مشهور آن یعنی وب و پست الکترونیک میشناسند. اینترنت همچنین توانایی سرویسدهی همزمان یا زنده را نیز فراهم آوردهاست مانند رادیو تحت وب و Webcast که قابل دسترسی در هر نقطهای از دنیا هستند.
بعضی دیگر از سرویسهای پر استفاده و محبوب در اینترنت به این روش ساخته نشدهاند بلکه بر اساس سیستمهای خاص خود ساخته شدهاند مانند: IRC ،ICQ ،AIM، CDDB و Gnutella.
تحلیلها و اظهار نظرات زیادی در مورد اینترنت و ساختار آن وجود دارد. برای مثال اینکه سیستم Internet IP routing (سیستم مسیر یابی توسط پروتکل IP در اینترنت) و پیوندهای موجود در وب میتوانند نمونههایی از شبکههای قابل گسترش باشند. برای استفاده از سرویس SSH در ویندوز میتوان از برنامه PuTTY استفاده کرد .
فرهنگ اینترنت
اینترنت همچنین تأثیر بسیار عمیقی بر میزان دانایی و جهان بینی داشتهاست. بهوسیله تحقیق در اینترنت میتواند بهوسیله جستجو بر اساس کلمات باشد که توسط موتورهای جستجو مانند Google امکانپذیر است. میلیونها انسان در سراسر دنیا میتوانند به راحتی به حجم زیادی از اطلاعات گوناگون به صورت آن لاین دسترسی داشته باشند. همانند دانش نامهها و کتابخانههای ملی، اینترنت نیز میتواند اطلاعات فراوان و پراکندهای را به سرعت ارایه دهد.
بیشترین زبانی که در اینترنت از آن استفاده میشود انگلیسی است. چون اصل اینترنت بر اساس این زبان تشکیل شدهاست و بیشتر نرم افزارهای رایانهای نیز به این زبان تهیه میگردند. علت دیگر آن عدم توانایی رایانههای قدیمی برای پردازش حروفی غیر از الفبا ی غربی بود.
اما هم اکنون شبکه آنقدر گسترش پیدا کردهاست که اطلاعات و تجربیات به اندازه کافی به زبانهای محلی در کشورهای مربوط تهیه و قابل دسترس باشند.
سایر موضوعات مرتبط
اینترنت پویا، Netiquette، دوستی در اینترنت، گشت و گذار در اینترنت،فرهنگ هکرها، شوخی اینترنتی، تکه کلامهای اینترنتی، و هنر در اینترنت
نکات حقوقی و اخلاقی
هم اکنون نگرانی عمومی در مورد مطالب موجود در اینترنت وجود دارد. بعضی از جدال آمیزترین آنها تخلف در حق نشر، جعل هویت و مکالمه تنفر آمیز هستند که وجود دارند و قانونی کردن آنها مشکل است.
همچنین اینترنت یکی از علل مرگ و میر شناخته شدهاست .Brandon Vedas بعد از اینکه به توصیهای که در IRC به او شده بود و در مصرف دارویی که از مخلوط کردن چندین داروی مجاز و غیر مجاز درست کرده بود، زیاده روی کرد، جان خود را از دست داد. shwan woolley بعد از اینکه همسرش به سرویس EverQuest معتاد شده بود و در حال نابودی خود و زندگی بود به خودش شلیک کرد و جان سپرد.
دسترسی به اینترنت
معمولترین روش خانگی برای اتصال به اینترنت Dial-up و Broadbandو ADSL است. کامپیوترهای خانگی ممکن است از طریق خط تلفن با مودم، DSL یا مودم کابلی به فراهمکننده خدمات اینترنت (ISP) متصل شود. در یک شرکت یا دانشگاه کامپیوترها به یک شبکه محلی (LAN) در داخل سازمان وصل هستند. این شبکه را میتوان از طریق یک خط تلفن سریع مثل T۱ یا E۱ به یک فراهمکننده خدمات اینترنت (ISP) وصل کرد. ISPها به ISPهای بزرگتر وصل میشوند و ISPهای بزرگتر یک ستون فقرات (Backbones) فیبر نوری را برای یک کشور یا ناحیه برقرار میکنند. ستونهای فقرات در سراسر دنیا از طریق کابل نوری، کابل زیر دریا یا ماهواره به هم متصل هستند.
مکانهای عمومی که از اینترنت در آنها استفاده میشود شامل کتابخانهها و کافی نتها هستند. جایی که کامپیوتر متصل به اینترنت قابل دسترس است. همچنین دسترسی به اینترنت از مکانهایی مثل سالنهای فرودگاهها امکانپذیر است. مکانهایی که باید ایستاده و سریع کار با اینترنت را انجام به نامهای گوناگونی معروف هستند مثل کیوسک عمومی اینترنت، پایانه دسترسی عمومی یا تلفن پولی وب .
هم اکنون سامانه Wi-Fi میتواند امکان دسترسی به اینترنت را بصورت بیسیم فراهم کند. این سیستم یا Hotspot میتواند بصورت رایگان برای همه یا برای ثبت نام کنندگان و یا بصورت اشتراکی باشد. در این سیستم که در پی آن به عنوان مثال کافینت Wi-Fi بوجود میآید افراد میبایست رایانهای که قابلیت اتصال به شبکه محلی بیسیم را دارد را با خود همراه داشته باشند. Hotspot به محدوده مکانی خاصی وابسته نیست و میتواند در یک فضای باز و در یک پارک یا منطقه مرکزی شهر قابل دسترس باشد.تلاش برای تشکیل این شبکهها در نهایت به تشکیل مجمع شبکههای بیسیم منجر شدهاست.
استفاده از رایانه شخصی برتریهای زیادی نسبت به استفاده از رایانههای عمومی دارد. بهوسیله رایانه شخصی امکان دریافت و ارسال بیشتری فایل وجود دارد با استفاده از مرورگر شخصی و تنظیمات شخصی آن که این امکان در رایانه عمومی وجود ندارد. همچنین استفاده از نرمافزارهای خاص و فضای بیشتر جهت نگهداری اطلاعات و نامههای الکترونیک و فایلها. در رایانههای عمومی فضای صندوق پستی الکترونیک و امکان اجرای نرم افزارها بسیار محدود است. با توجه به این موارد میبینیم که اگر امکان استفاده از رایانه شخصی با سامانه بیسیم وجود داشته باشد برتریهای زیادی به کاربران خواهد داد.
کشورهایی که دسترسی به اینترنت را بصورت مطلوب و با سرعت مناسب در اختیار قرار میدهند از این قرارند: کره جنوبی که ۵۰٪ جمعیت آن از اینترنت به روش باند پهن (Broadband) استفاده میکنند. همچنین سوئد و ایالات متحده .
اینترنت هم اکنون دارای قراردادهای گوناگونی در مورد پروتکلهای ارتباطی و شامل اطلاعات فنی آنها است که بهوسیله آنها نوع تبادل اطلاعات در سطح شبکه اینترنت توضیح داده میشود. این پروتکلها توسط گروههای کاری مهندسی اینترنت که برای اعمال نظر توسط عموم مردم نیز گشوده بوده و هست، تهیه شدهاند. این گروهها مدارکی تهیه کردند که چون در حین تشکیل از همگان میخواست که نظرات خود را در مورد آنها بدهند، به مدارک درخواست برای اعلامنظر یا (RFCs) معروف شدند. بعضی از این مدارک تا جایی پیشرفت کردند که توسط گروه تخصصی معماری اینترنت به عنوان استاندارد اینترنت تعیین گردیدند.
پروتکلهای اینترنت
بعضی از معروفترین و پر استفادهترین پروتکلهای موجود در اینترنت عبارتاند از:
•IP
•Internet Protocol Suite
•TCP
•UDP
•DNS
•PPP
•SLIP
•ICMP
•POP3
•IMAP
•SMTP
•HTTP
•HTTPS
•SSH
•Telnet
•FTP
•LDAP
•SSL و TLS
بعضی از سرویسهای پراستفاده و محبوب در اینترنت که بر اساس این پروتکلها کار میکنند عبارتاند از: پست الکترونیک، USENet، اشتراک گذاری فایل، World Wide Web، Gopher ،session access ،WAIS ،finger، IRC (چت اینترنتی)، MUDها. از همه این سرویسها پست الکترونیکی و وب از همه بیشتر استفاده میشوند و حتی سرویسهای زیادی نیز بر اساس آنها ساخته شدهاند مانند mailing list و وب لاگ. بطور معمول، اغلب مردم اینترنت را با سرویسهای مشهور آن یعنی وب و پست الکترونیک میشناسند. اینترنت همچنین توانایی سرویسدهی همزمان یا زنده را نیز فراهم آوردهاست مانند رادیو تحت وب و Webcast که قابل دسترسی در هر نقطهای از دنیا هستند.
بعضی دیگر از سرویسهای پر استفاده و محبوب در اینترنت به این روش ساخته نشدهاند بلکه بر اساس سیستمهای خاص خود ساخته شدهاند مانند: IRC ،ICQ ،AIM، CDDB و Gnutella.
تحلیلها و اظهار نظرات زیادی در مورد اینترنت و ساختار آن وجود دارد. برای مثال اینکه سیستم Internet IP routing (سیستم مسیر یابی توسط پروتکل IP در اینترنت) و پیوندهای موجود در وب میتوانند نمونههایی از شبکههای قابل گسترش باشند. برای استفاده از سرویس SSH در ویندوز میتوان از برنامه PuTTY استفاده کرد .
فرهنگ اینترنت
اینترنت همچنین تأثیر بسیار عمیقی بر میزان دانایی و جهان بینی داشتهاست. بهوسیله تحقیق در اینترنت میتواند بهوسیله جستجو بر اساس کلمات باشد که توسط موتورهای جستجو مانند Google امکانپذیر است. میلیونها انسان در سراسر دنیا میتوانند به راحتی به حجم زیادی از اطلاعات گوناگون به صورت آن لاین دسترسی داشته باشند. همانند دانش نامهها و کتابخانههای ملی، اینترنت نیز میتواند اطلاعات فراوان و پراکندهای را به سرعت ارایه دهد.
بیشترین زبانی که در اینترنت از آن استفاده میشود انگلیسی است. چون اصل اینترنت بر اساس این زبان تشکیل شدهاست و بیشتر نرم افزارهای رایانهای نیز به این زبان تهیه میگردند. علت دیگر آن عدم توانایی رایانههای قدیمی برای پردازش حروفی غیر از الفبا ی غربی بود.
اما هم اکنون شبکه آنقدر گسترش پیدا کردهاست که اطلاعات و تجربیات به اندازه کافی به زبانهای محلی در کشورهای مربوط تهیه و قابل دسترس باشند.
سایر موضوعات مرتبط
اینترنت پویا، Netiquette، دوستی در اینترنت، گشت و گذار در اینترنت،فرهنگ هکرها، شوخی اینترنتی، تکه کلامهای اینترنتی، و هنر در اینترنت
نکات حقوقی و اخلاقی
هم اکنون نگرانی عمومی در مورد مطالب موجود در اینترنت وجود دارد. بعضی از جدال آمیزترین آنها تخلف در حق نشر، جعل هویت و مکالمه تنفر آمیز هستند که وجود دارند و قانونی کردن آنها مشکل است.
همچنین اینترنت یکی از علل مرگ و میر شناخته شدهاست .Brandon Vedas بعد از اینکه به توصیهای که در IRC به او شده بود و در مصرف دارویی که از مخلوط کردن چندین داروی مجاز و غیر مجاز درست کرده بود، زیاده روی کرد، جان خود را از دست داد. shwan woolley بعد از اینکه همسرش به سرویس EverQuest معتاد شده بود و در حال نابودی خود و زندگی بود به خودش شلیک کرد و جان سپرد.
دسترسی به اینترنت
معمولترین روش خانگی برای اتصال به اینترنت Dial-up و Broadbandو ADSL است. کامپیوترهای خانگی ممکن است از طریق خط تلفن با مودم، DSL یا مودم کابلی به فراهمکننده خدمات اینترنت (ISP) متصل شود. در یک شرکت یا دانشگاه کامپیوترها به یک شبکه محلی (LAN) در داخل سازمان وصل هستند. این شبکه را میتوان از طریق یک خط تلفن سریع مثل T۱ یا E۱ به یک فراهمکننده خدمات اینترنت (ISP) وصل کرد. ISPها به ISPهای بزرگتر وصل میشوند و ISPهای بزرگتر یک ستون فقرات (Backbones) فیبر نوری را برای یک کشور یا ناحیه برقرار میکنند. ستونهای فقرات در سراسر دنیا از طریق کابل نوری، کابل زیر دریا یا ماهواره به هم متصل هستند.
مکانهای عمومی که از اینترنت در آنها استفاده میشود شامل کتابخانهها و کافی نتها هستند. جایی که کامپیوتر متصل به اینترنت قابل دسترس است. همچنین دسترسی به اینترنت از مکانهایی مثل سالنهای فرودگاهها امکانپذیر است. مکانهایی که باید ایستاده و سریع کار با اینترنت را انجام به نامهای گوناگونی معروف هستند مثل کیوسک عمومی اینترنت، پایانه دسترسی عمومی یا تلفن پولی وب .
هم اکنون سامانه Wi-Fi میتواند امکان دسترسی به اینترنت را بصورت بیسیم فراهم کند. این سیستم یا Hotspot میتواند بصورت رایگان برای همه یا برای ثبت نام کنندگان و یا بصورت اشتراکی باشد. در این سیستم که در پی آن به عنوان مثال کافینت Wi-Fi بوجود میآید افراد میبایست رایانهای که قابلیت اتصال به شبکه محلی بیسیم را دارد را با خود همراه داشته باشند. Hotspot به محدوده مکانی خاصی وابسته نیست و میتواند در یک فضای باز و در یک پارک یا منطقه مرکزی شهر قابل دسترس باشد.تلاش برای تشکیل این شبکهها در نهایت به تشکیل مجمع شبکههای بیسیم منجر شدهاست.
استفاده از رایانه شخصی برتریهای زیادی نسبت به استفاده از رایانههای عمومی دارد. بهوسیله رایانه شخصی امکان دریافت و ارسال بیشتری فایل وجود دارد با استفاده از مرورگر شخصی و تنظیمات شخصی آن که این امکان در رایانه عمومی وجود ندارد. همچنین استفاده از نرمافزارهای خاص و فضای بیشتر جهت نگهداری اطلاعات و نامههای الکترونیک و فایلها. در رایانههای عمومی فضای صندوق پستی الکترونیک و امکان اجرای نرم افزارها بسیار محدود است. با توجه به این موارد میبینیم که اگر امکان استفاده از رایانه شخصی با سامانه بیسیم وجود داشته باشد برتریهای زیادی به کاربران خواهد داد.
کشورهایی که دسترسی به اینترنت را بصورت مطلوب و با سرعت مناسب در اختیار قرار میدهند از این قرارند: کره جنوبی که ۵۰٪ جمعیت آن از اینترنت به روش باند پهن (Broadband) استفاده میکنند. همچنین سوئد و ایالات متحده .
javad namjoo- تعداد پستها : 154
تاريخ التسجيل : 2008-02-17
صفحه 1 از 1
صلاحيات هذا المنتدى:
شما نمي توانيد در اين بخش به موضوعها پاسخ دهيد